تجاوز به ذهن (روان شناسي كنترل فكر ذهن كشي و شستشوي مغزي)

مراد از عدالت نگرشي است دروني که هدفش تحقق احکام آرماني قانون است که مي‌تواند الهام‌بخش اجتماع باشد و آن را به سطح اخلاقي بالاتري ارتقا دهد. اين امر نه‌تنها مستلزم حداقل رفتار بقاعده‌اي است که قانون اِعمال مي‌کند، بلکه بيش از آن مستلزم حداکثر ابتکار عمل فردي و عدل و انصاف متقابل است. عدالت خواهان عدالت فردي و اجتماعي است؛ خواهان محدوديت دوجانبه ي مطالبات به نفع تقابل روابط انسان‌ها با يکديگر و با حکومتشان است. هرگونه تلقي آرمانگرايانه‌ از عدالت مستلزم فداکاري و متضمن محدوديت شخصي است. احساسات‌گرايي دشمنِ آن است. اين آرمان عدالت‌خواهي نه‌تنها براي افراد موجه است بلکه بايد بر اجتماعات و کشورها نيز حکومت کند. تنها در چنين فضاي آکنده از فدا کردنِ متقابل و آزادانه? قدرت در جهت بالندگيِ عدالت است که دموکراسي مي‌تواند رشد کند.