كودك سياه

ماري دوستم داشت من هم دوستش داشتم اما ما براي احساسات خود نام شيرين و ترسناک عشق را به کار نمي برديم شايد هم دقيقا عشق نبود، گيرم که عشق هم بود. اما چه بود؟ به راستي چه بود؟ مسلما احساسي شريف و سترگ بود محبتي شگفت بود و سروري بي پايان شادي بي غل و غش ،بود شادي ناب از آن گونه شاديها که هوس هنوز در آن راهي ندارد از آن گونه شادي ها که شايد فراتر از عشق باشد و هر چند که شادي بي عشق امکان پذير نيست هرچند که نمي توانستم دست ماري را بگيرم و نلرزم و هرچند که نمي توانستم تماس موهايش را روي گونه هايم احساس کنم و به هيجان نيايم شادي در واقع گونه اي گرماست! اما شايد عشق همين باشد. هم عشق بود مانند عشق ،کودکان و ما هنوز کودکاني بيش نبوديم! من رسما مرد شده بودم اما آيا فقط همين کافي بود؟ گذشت زمان مرد را مي سازد و من هنوز زمان زيادي را پشت سر نگذاشته بودم…