قرمز و دو نمايشنامه ي ديگر

«تراژدي و فاجعه واقعي وقتيه که تو زمان خودت بي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ارزش بشي»... درسته؟ «پسر بايد پدر رو از سر راه برداره. بهش احترام بذاره، اما بکشتش»... اين حرف خودت نيست؟... شماها رفتين دنبال کوبيسم و سورئاليسم و خداي من خيلي هم ازش خوشتون مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اومد. حالا وقت خودتون شده و نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوايد ول کنين. خب روتکو از سمت چپ صحنه خارج شو. چون هنر پاپ اومده که اکسپرسيونيسم آبستره رو نابود کنه... فقط دعا مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم اونا يکم از شماها بيشتر بزرگواري داشته باشن و موقع رفتنت برات يه احترامي قائل باشن. فکرشو بکن: آخرين نفس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي يه نسل رو به مرگ... بيهودگي. نگران نباش؛ هميشه مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توني براي پول منوهاي رستوران رو امضا کني.