ساكسوفون بيس

جوزف اشکورتسکي يکي از نمادهاي ادبيات چک است. نويسنده اي که نه نازيسم توانست او را از پا در بياورد نه کمونيسم. او سال 1923 به دنيا آمد و سال 2012 از دنيا رفت. او از نوجواني عاشق نواختن ساکسوفون شد. در دوران جنگ اسير و دو سال در کارخانهه ي هواپيماسازي بيگاري کرد. بعد از آزادي چکسلواکي خود را محاصره ي کمونيسم روسي اي يافت که کشورش را نابود مي کرد. او بعد از بهار 68 و تجاوز ارتش سرخ به کشورش و ممنوع القلم شدن به کانادا رفت و ناشر آثار نويسندگاني چون کوندرا، هرابال، هاول و... شد. او نويسنده و جستارنويسي چيره دستي بود که آثارش به شدت تأثير گذاشتند. کتاب ساکسوفون بيس اثري ست که در اواخر دهه هفتاد منتشر کرد. يک جستار بلند و دو داستان با محوريت موسيقي. او در جستارش که روايتي شخصي دارد؛ از نفرت توأم نازيسم و کمونيسم مي نويسد از موسيقي جاز و هر نوع سبکي که به نظرشان منحط مي آمد، و مقاومت نسل او با اين نوع موسيقي. با راک اندرول، جاز، بلوز و... او نواحتن و گوش دادن را چونان اراده اي روايت مي کند عليه ديکتاتوري و براي همين اين کتاب روايت هايي ست که در آن ها قدرت هنر خود را به رخ مي کشد. اشکورتسکي با ساکسوفون مشهورش هم نواخت و هم از آن نوشت تا نشان دهد واقعا تنها صداست که مي ماند.