هدف ها و سياست هاي بانك مركزي ايران (از 1339 تا 1357)

اين کتاب داستان بانک مرکزي ايران و کساني است که اين مؤسسه را ساختند و آن را از آغاز تا 1357اداره کردند، مخصوصاً کساني که در مقام رئيس بانک مرکزي، مسئوليت نهايي عملکرد اين مؤسسه را در آن سال‌ها برعهده داشته‌اند. سياست‌هاي اين دوره‌ي بانک مرکزي در اجراي وظايف قانوني که به آن محول شده بود، به‌خصوص در زمينه‌ي پولي و بانکي؛ و نيز اثرات اين سياست‌ها در نحوه‌ي رسيدن به اهدافي که قانون برعهده‌ي بانک گذاشته بود، در اين کتاب مورد بررسي قرار گرفته است. نحوه‌ي تصميم‌گيري‌ها، نقش افرادي که از خارج از بانک بر تصميمات تأثير مي‌گذاشتند، و نحوه‌ي عمل بانک در ارتباط با اين مقامات، چون شاه، نخست‌وزير، هيأت وزيران، شوراي عالي اقتصاد، و وزير دارايي (در مقام نماينده‌ي دولت) از ديگر مطالبي است که در اين کتاب مورد بررسي قرار گرفته است. بانک مرکزي در خلأ عمل نمي‌کرد، پس در اين کتاب سعي شده است محدوديت‌هايي که بانک با آن‌ها روبه‌رو بود مورد بررسي قرار گيرد، و ميزان اسقتلال بانک در اجراي وظايفش تشريح شود. در چنين چارچوبي است که روشن مي‌شود بانک مرکزي چگونه توانست نقش خود را در تهيه و تنظيم سياست‌هاي کلي اقتصادي کشور ايفا نمايد. اين کتاب تا اندازه‌اي نيز خاطرات شخصي نگارنده است در زمان تصدي رياست بانک مرکزي ( 1354- 1356) و ساير مسئوليت‌هايي که در ارتباط با بانک مرکزي داشته است.