ليوينگ تئاتر

معرفي كتاب:
گروه ليوينگ‌تئاتر بيش از هفتاد سال آثار نمايشي سياسي را به‌صورتِ تجربي با همراهي تماشاگران و آفرينش جمعي اجرا کرد، گاهي رايگان، گاهي نيز در حمايت از هدف سياسي خاص، در خيابان. از ديدگاه آنارشيستي بنيانگذارانش، جوليان بِک (1925 تا 1985) و جوديت مالينا (1926 تا 2015)، تئاتر آوانگارد مي‌بايست زمينة رهاييِ تماشاگران را فراهم بياورد و آن‌ها را به مبارزه با بي‌عدالتي پيرامونشان تشويق کند. ازاين‌رو به ساختن تصوير جامعه‌اي در حال تغيير اصرار داشتند و بر اين باور بودند اگر کسي بتواند اين موضوع را در تئاتر تجربه کند، در زندگي نيز تجربه خواهد کرد. با اين باور، گروه Living Theatre در شهر نيويورک تأسيس و نخستين اجراها در آپارتمان جوديت و جوليان برپا ‌شد. مالينا تحت نظرِ اِروين پيسکاتور نمايش خوانده بود. بِک اما تحصيل در دانشگاه ييل را رها کرد تا به نقاش اکسپرسيونيست انتزاعي بدل شود و نقاشي‌هايي به‌سبک ويلهلم دِکونينگ خلق کند. هردو تئاتري متفاوت با قبل را تصور کردند، تئاتري توأمان شاعرانه و سياسي، تئاتري در تضاد با توليدات تجاري برادوِي. طي دهه شصت ميلادي، گروه ليوينگ انقلابي‌ترين حرکت تئاتري در نيويورک و آمريکا شناخته شد و به‌عنوان تئاتر دگرانديش دربرابر هرگونه فعاليت تئاتر تجاري ايستادگي ‌کرد. در دهة هفتاد، اوج فعاليت‌هاي گروه ‌با طرح نظريه‌اي انقلابي تکميل شد: «بي‌قيدي و آزادسازي تئاتر، خلق و‌ضعيتي که قادر باشد به‌تنهايي به کنش تئاتر ناب دست يابد.»