معرفي زيباشناسي (زيباشناسي فلسفي به زبان ساده)

گزيده‌اي از كتاب:
درست است که زيباشناسي به عنوان رشته اي مستقل در قرن هجدهم پا به عرصه نهاد، اما سابقه تأمل فلسفي در باب زيبايي و هنر به عهد باستان بر مي گردد. فنر در اين کتاب، بياني ساده اما دقيق و روشن از اين ماجراي فکر فلسفي درباره هنر و زيبايي و مسائل مربوطه به دست مي دهد و براي اين کار کتابش را به چهار قسمت تقسيم ميکند. در قسمت اول به معنا و گستره واژه زيباشناختي مي پردازد و اهميت تجربه هاي زيباشناختي و ويژگيهاي زيباشناختي را تحليل ميکند. در قسمت دوم طي سه فصل به ماهيت ابژه هاي زيباشناختي تعريف هنر و مفهوم آفرينش و باز آفريني ميپردازد. قسمت سوم به کاوش در معناي هنر اختصاص دارد و به مسائلي همچون تفسير هنر و سانسور هنر مي پردازد. قسمت چهارم به داوري هنري اختصاص دارد که با شرح سه رويکرد سنتي در تعريف زيبايي يعني فرماليسم، سوبژکتيويسم و ناتوراليسم آغاز ميشود و نهايتا به نقد هنري مي رسد و شرح مفصل و روشنگري از چهار مولفه اصلي بازنگري نقادانه هنري، يعني توصيف، اطلاعات، تفسير و ارزشيابي به دست ميدهد. القصه، وضوح بيان فنر در سراسر کتاب و نحوه تقسيم بندي مطالب به گونه اي است که بسيار به کار علاقه مندان به زيباشناسي و فلسفه هنر در تمام سطوح مي آيد.