پيچ امين الدوله

تييري ساندر، با اين اثر، برنده جايزه گنکور 1924 شد. نويسنده روايت گر عشق در بحبوحه جنگ است. او روان انسان ها را زير بمب و موشک و خمپاره روايت مي کند و رنج هاي عميق انساني را در دل داستاني بيان مي کند که بياني شيوا و رسا و البته فاخر و ادبي دارد. ساندر به دهه هاي دور تعلق دارد، ولي انگار ضمير انسان هاي زنده امروز را مي کاود.

به نظر مي رسيد خيلي از ما، بر خلاف ميل باطني مان، از جنگ جان به در برده بوديم. از خود مي پرسيديم چرا نمرده ايم، وقتي شاهد مرگ آن همه همرزم در اطراف خود هستيم. ديگر از چيزي حيرت نميکرديم. انگار مسخ شده بوديم. زندگي… مرگ… ديگر در پي يافتن مفهومي منطقي در اين کلمات نبودم.