بينوايان (عصاره ي داستاني)

داستان اين رمان زندگي مردي به نام ژان والژان را دنبال مي‌کند که به اتهام دزديدن يک قرص نان به 19 سال زندان محکوم شده است. در اين مسير ژان والژان با شخصيت‌هاي بسياري آشنا مي‌شود که گاه نام بعضي از آن‌ها به نماد تبديل شده است. به عنوان مثال مي‌توان کوزت را نام برد. دختر کوچکي که وقتي براي اولين بار هوگو در کتاب درباره‌ي او مي‌نويسد، يتيمي بي‌کس است که با تنارديه‌ها زندگي مي‌کند. سال‌هاست که در فرهنگ عام کوزت به عنوان صفت به کار مي‌رود و اين نشانه‌ي تأثير باورنکردني کتاب بينوايان بر جوامع مختلف است. اين کتاب تنها شاهکار ويکتور هوگو نيست. او شخصيتي بارز و بسيار مهم و پايه‌گذار ادبيات رمانتيک در ادبيات فرانسه است. رمان‌هاي هوگو همه با هدفي خاص نوشته ‌شده‌اند و بينوايان که رماني حماسي و تاريخي است هم از اين قاعده مستثني نيست. او سال‌ها در تبعيد و به دور از فرانسه‌ي عزيزش روي اين کتاب کار کرد تا مفاهيمي مانند شرف، شجاعت و انسانيت را در خطوط کتابش جاودانه کند.