كليله و دمنه (به تصحيح مجتبي مينوي طهراني)

کليله‌ودمنه، مجموعه‌اي از حکايت‌هايي است از زبان حيوانات که اصل آن به زبانِ سانسکريت بود و برزويه طبيب در زمان انوشيروان ساساني آن را از هندوستان به ايران آورد و به زبان پهلوي ترجمه کرد. در قرن دوم هجري عبداللّه بن مقفّع آن را از پهلوي به عربي درآورد و در اوايل قرن ششم هجري ابوالمعالي نصراللّه منشي آن را از عربي به فارسي برگرداند که از همه ترجمه‌ها مشهورتر و بليغ‌تر است.
بي‌گمان منقّح‌ترين و انتقادي‌ترين تصحيح و تعليقات از ترجمه کليله‌ودمنه ابوالمعالي نصراللّه منشي از آنِ زنده‌ياد استاد مجتبي مينوي است.
در اين چاپ سعي شده است علاوه‌‌بر تعليقات استاد مينوي، با افزودن حواشي و توضيحاتي ديگر، دريافتِ معنايِ متن با سهولت بيشتر و منطبق با يافته‌هاي مطالعاتي که از زمان استاد مينوي به بعد در اختيار بوده است، فراهم شود.