شرق شناسي معماري ايران

کتاب پيش رو از غلامرضا جمال‌الدين، نويسنده و پژوهشگر حوزه معماري است. اين کتاب همانگونه که از نامش پيداست به دنبال بررسي رابطه شرق‌شناسي به عنوان يک رشته علمي و معماري است.
يافتن نقطه‌اي آغازين براي سخن گفتن از شرق‌شناسي کار چندان راحتي نخواهد بود؛ به‌خصوص اگر قرار باشد اين مبحث در نسبت با معماري و تاريخ معماري ايران باشد. چندبُرخه‌اي بودن اصطلاح شرق‌شناسي و سيال بودن معناها و برداشت‌هايي که حول آن در طي سده‌هاي هجدهم تا بيستم در جريان بوده است و همچنين دامنه‌ي مکاني و پژوهشي اين حرفه، تعريف صريح آن را در پيچ‌وخمي دشوار قرار مي‌دهد. علي‌رغم اين دشواري، پژوهش حاضر بر آن بوده است تا با بيان مقدماتي از هم‌گرايي بين شرق‌شناسي و تاريخ معماري ايران در طي سده‌هاي مذکور، بابي را براي آغاز پژوهش در حوزه‌ي «شرق‌شناسي معماري ايران» بگشايد.