اليزابت فينچ

اين داستان کوتاه و خوشخوان درباره‌ي عشق افلاطوني نافرجامي است که حول محور استاد دانشگاهي سخت‌گير و رواقي‌مسلک به نام اليزابت فينچ روايت مي‌‎شود. نيل، راوي داستان، در کلاس فوق برنامه‎ و آزاد «فرهنگ و تمدن» که مختص بزرگسالان است شرکت مي‌کند و در طي آن ما از ماجراي علاقه‌ي او به اين استاد دانشگاه که در عين عزلت‌‏نشيني شخصيتي عجيب استوار و راسخ دارد مطلع مي‌شويم. در ادامه متوجه مي‌شويم افسار روابط شخصي و حتي خانوادگي نيل از دستش خارج شده و او اهميت چنداني به آن‎ها نمي‌دهد، و با اين حال اليزابت فينچ و هر چه به او اندک ارتباطي دارد، حتي بعد از مرگ او، تبديل به بزرگ‌ترين دغدغه‌ي تمام زندگي‌‎اش مي‌‏شود.
جذابيت‌هايي که هميشه در آثار جولين بارنز سراغ داشته‌‎ايم در «اليزابت فينچ» نيز مشهود است: ماجراي عاشقانه‌‎اي غريب، گريز به ناداستان (اين بار از طريق علاقه‌ي نيل به جولين مرتد و جستاري که درباره‌ي او مي‌‎نويسد و همچنين يادداشت‌هاي اليزابت فينچ که بعد از مرگش به دست نيل مي‌‏رسند و راهنماي او در مسير نوشتن اين جستارند)، اشارات نه چندان آشکار اما هوشمندانه به تاريخ، زندگي‎نامه، فلسفه و همچنين دعوت به انديشيدن مستقل.