زيباشناسي

زيباشناسي رشته اي است مدرن که موضوع آن ريشه هايي کهن دارد سه مرحله در تکوين زيباشناسي قابل ملاحظه است نخست زايش اين رشته در سده ي هجدهم که به معناي دانش ادراک حسي و داوري درباره ي امر زيبا بود. در اين مرحله هنر به معناي خاص حضور پررنگي در مباحث زيباشناختي نداشت. در مرحله ي دوم زيباشناسي به بحث درباره ي تکوين تاريخي هنرها مي پردازد. زيباشناسي در مرحله ي سوم به فلسفه ي هنر و تجلي ايده ي امر زيبا در آثار هنري ميپردازد. کتاب زيباشناسي درآمد مختصري است بر تاريخ و مباحث زيباشناسي از زمان شکل گيري آن در مقام يک رشته ي مستقل اين کتاب به روايت ديدگاههاي مختلف در اين زمينه ميپردازد. زيباشناسي شامل پنج بخش است که عبارت اند از زايش زيباشناسي قرن نقد فلسفه ي هنر علم هنر و پديدارشناسي هنر.