در جبهه ي غرب خبري نيست

اريش در 1918 بعد از شكست آلمان، روزهاي آوارگي و دربدري، بيكاري و نااميدي را تجربه كرد و اين همان سال‌هايي بود كه سرجوخه‌ي جوان اتريشي، آدولف هيتلر نيز بعد از خاتمه‌ جنگ در وين و برلين با گرسنگي و فقر، دست‌وپنجه نرم مي‌‌كرد و كينه‌ آدميان را در سينه مي‌‌انباشت. اما تجارب اريش ماريا رمارك به نوعي تعالي روحي، يعني هنر انجاميد و او را وادار به سرودن شعر و نوشتن كرد. اريش توانست مدتي به‌عنوان معلم به كار بپردازد. بعد از آن به شغل رانندگي و سپس خبرنگاري پرداخت، اما از فعاليت‌هاي هنري غافل نبود. پيانو مي‌نواخت و مي‌نوشت؛ گرچه اوضاع روزگارش پر از نااميدي و يأس و آشوب‌هاي اجتماعي بود. رمارك در سال 1929 نخستين رمان خود را به نام در جبهه غرب خبري نيست منتشر كرد. اين رمان با استقبال فراواني نخست در آلمان روبه‌رو شد و آلماني‌ها بيش از يك ميليون نسخه از آن را ظرف يك سال خريدند. تا سه سال بعد کتاب در جبهه غرب خبري نيست به 29 زبان دنيا ترجمه و بعدها نيز چندين بار از آن اقتباس شد.