آهستگي

اين رمان، مراقبه اي در مورد اثرات مدرنيته بر ادراک فرد از جهان است.
اين رمان از داستان هاي جداگانه اي تشکيل شده است.
که اين داستان ها در طول رمان به هم بافته شده و در انتهاي کتاب تمامي گره هاي داستان که به هم پيچ خورده بودند از هم باز مي شوند.
کوندرا به عنوان راوي اصلي داستان، در طول سفر خود تصميم مي گيرد.
که شبي را در هتلي بگذراند که اين هتل يکي از قصرهاي قديمي بوده که داستاني را در آن جا تعريف مي کند.
اين داستان آميخته اي از تخيل و حقيقت است: ناگهان هوس کرديم غروب و شب را در يک قصر بگذرانيم.
قصرهاي زيادي را در فرانسه به صورت هتل باز سازي کرده اند؛
چهارگوشي از سبزي گمشده درگستره اي از زشتي بي سبزي؛ مجموعه کوچکي از باريکه راه ها، درخت ها و پرنده ها بين شبکه اي عظيم از بزرگ راه ها.
من به سفر ديگري ، از پاريس تا يک قصر واقع در حومه شهر، که دويست سال پيش صورت گرفت، فکر مي کنم.
سفر مادام « ت » با همراهي شواليه جوان. نخستين بار است.
که آنها اين قدر نزديک به هم هستند و آن فضاي غير قابل توصيف شهواني که آن ها را در بر گرفته، از آهستگي ريتم ناشي شده است.
بدن هاي آن ها در اثر حرکت درشکه تاب مي خورد و با هم تماس مي يابد. ابتدا بي هوا، و بعد با رغبت ، و داستان آغاز مي شود.