جنايت و مكافات / ادبيات بزرگان

از متن كتاب:
راهِ زيادى در پيش نداشت. حتى مى‌دانست از درِ خانه تا آن جا چند قدم است: درست هفتصد و سى قدم بود. يک بار در عالمِ خيال تمامِ فاصله را با قدم حساب کرده بود. آن روز به تخيلاتِ خودش اهميتِ چندانى نمى‌داد. جسارتِ شومِ اين رؤيا، خيره‌کنندگىِ اين رؤيا، فقط به هيجانش مى‌آورد. اما حالا که يک ماهى از آن روز گذشته بود، کم‌کم آن را از زاويه ديگرى نگاه مى‌کرد. با اين که مدام به خودش سرکوفت مى‌زد، با اين که يک‌ريز به خودش نسبتِ بى‌ارادگى و بى‌عرضگى مى‌داد، ناخودآگاه با اين فکر خو گرفته بود که رؤياى «شوم»اش کارى است شدنى، گرچه هنوز باورش نمى‌شد که دست به عملى کردنش بزند. حالا هم فقط داشت مى‌رفت که «تمرين» کند و با هر قدمى که برمى‌داشت التهابِ درونش شدّتِ بيشترى مى‌گرفت