آخرين تابستان اروپا

جنگ بزرگ نه تنها زندگي بيش از بيست ميليون سرباز و غير نظامي را نابود کرد بلکه، آغاز قرني از تحولات عظيم سياسي و اجتماعي بود که مستقيما به جنگ جهاني دوم منجر شد و ساز و کار حکومت ها را براي هميشه تغيير داد. با اين حال، پس از گذشت يک سده، پرسش ها و ابهام هاي مورخان درباره شروع و انجام آن همچنان ادامه دارد.
ديويد فرامکين در اين كتاب الگوي جديدي را در رويدادهاي سرنوشت ساز مه هاي ژوئيه و اوت نشان مي دهد. او به جاي آنکه با ترور فرانتس فرديناند آغاز کند، به دو درگيري مرتبط- اما نه چندان ناگسستني- مي پردازد که مديريت آن اروپا و جهان را به نقطه اي رساند که هفته نامه اکونوميست (در اوايل 1914) از آن به عنوان "احتمالا بزرگ ترين تراژدي تاريخ بشر" ياد کرد.
فرامکين روايت گيرا و خواندني خود را از بازآفريني روزهاي پيش از جنگ آغاز مي کند و نشان مي دهد ژنرال هاي آلماني که جنگ را اجتناب ناپذير مي ديدند، چگونه وقايع را براي نيل به هدف خود دستکاري کردند. تصويري که نويسنده از بازي شطرنج گونه ديپلمات ها، ژنرال ها و حاکمان اروپا ارائه داده، ما را در مسير درک عملکرد آنها و ارزيابي مجدد لحظه اي کليدي در قرن بيستم قرار مي دهد.