مردم عادي زندگي معمولي و چند داستان كوتاه ديگر

از متن كتاب:
گفت: «اينجا خوب گرمه.»
احمقانه‌ترين شکلي که مي‌توان حرف‌زدن را شروع کرد، با اين عنوان که من به‌خاطر تو يا هر چيز ديگر اين‌جا نيامده‌ام، بلکه براي گرم‌شدن آمده‌ام و اگر تو هم اين‌جا نبودي من باز هم مي‌آمدم، پس اين تو نبودي … و هر تفسير ديگري که مي‌توان داشت. ولي هميشه حرف‌هاي احمقانه تلخ نيستند، يعني حتي هميشه حرف‌هاي تلخ حرف‌هاي ناجوري نيستند، درست مثل شکلات که تلخ‌ترين‌شان واقعي‌ترين‌شان است. گفتم: «آره، ديگه کم‌کم داره سرد ميشه.»