همه روياهايتان را به ياد مي آورم

رنه فرني، نويسنده معاصر فرانسوي، در 8 ژوئيه 1947 در يکي از محلات فقيرنشين مارسي به دنيا آمد و پس از فرار از ارتش، پنج سال با هويتي جعلي در خارج کشور زندگي کرد. بعد از بازگشت، علاوه بر نويسندگي، هفت سال در بيمارستان رواني پرستار بود و بعدتر، در زندان اکس آن پرووانس کارگاه‌هاي نويسندگي خلاق برگزار کرد. رمان‌هاي او از جمله جاده‌هاي سياه، ما هرگز تنها نمي‌خوابيم و نامزد کلاغ‌ها جوايز ادبي زيادي را برايش به ارمغان آورد.
همه رؤياهايتان را به ياد مي‌آورم نخستين رمان اوست که به فارسي برگردانده مي‌شود. صرف نظر از حضور پررنگ خود نويسنده در داستان، داستانکهايش حول شخصيت‌هاي مطرود گمشده در زندگي روزمره کنوني شکل گرفته است؛ زنداني‌ها، بي‌خانمان‌ها، مردها و زن‌هاي تنها که از حاشيه به مرکز پر از نور، روشنايي، طبيعت، عشق، صلح، دوستي و نوستالژي کشيده مي شوند. رنه فرني در اين رمان، ما را وارد دنيايي مي‌کند که ديگر دلمان نمي‌خواهد از آن بيرون بزنيم؛ مي‌خواهيم همان جا بمانيم و بخشي از داستان شويم. به قول مفسر ادبي فيگارو، اين کتاب بيش از هر چيزي رماني فلسفي است که نگاه خاصي به جهان دارد و ما را، خواسته يا ناخواسته، وامي‌دارد نگاهمان به جهان را تغيير دهيم؛ «چشمها را بايد شست، جور ديگر بايد ديد»