برادوي: نمايش مضحك زندگي

«هيچ‌ موضوعي هيچ‌وقت شبيه به آنچه انتظارش را مي‌کشيديم نيست. هيچ اتفاقي آن‌طور که پيش‌بيني‌اش کرده بوديم نمي‌افتد. نتيجه هميشه با آنچه پيش‌بيني کرده‌ايم چندين سال نوري فاصله دارد. همه ما در يک کمدي موزيکال شب عيد هستيم؛ در يک تئاتر نسبتاً ناموفق و نسبتاً غيرحرفه‌اي در يکي از سالن‌هاي برادوي.» اين، زندگي اَکسلِ چهل‌وشش‌ساله است؛ همين‌قدر پوچ و نامفهوم. از زماني که نامه مرکز غربال‌گري سرطان روده بزرگ به دستش مي‌رسد سنگيني گذر عمر را بيشتر بر دوشش احساس مي‌کند. مشکلاتي که پسرش در دبيرستان به وجود آورده و تلاشش براي برقراري رابطه‌اي صميمي با دختر و همسرش هم صرفاً گوشه‌اي از همين ابهامات و پوچي‌هاست. روزها در خيابان راه مي‌رود، فکر مي‌کند، با خودش سر رها کردن همه‌چيز و همه‌کس کلنجار مي‌رود، درحالي‌که فقط يک انديشه بر ذهنش سايه افکنده: زندگي يک تئاتر موزيکال نيست...!