نسخه ي اقدم (منظومه ها)

مظاهر مصفا در دو ساله‌گي آبله گرفت و از دنيا رفت. دو سال بعد مادرش فخر‌السادات پسر ديگري به دنيا آورد. نام او را هم مظاهر گذاشتند و شناسنامه مظاهر اول را؛ که هنوز باطل نکرده بودند؛ براي او نگاه داشتند. بدين ترتيب مظاهر دوم؛ آن‌چنان که در منظومه نسخه اقدم هم آورده؛ مرگ را مايه حيات خود مي‌دانست و کودکي را در سايه مرگ و در گفتگو با عالم مردگان آغاز کرد.
در خاک چو رفت دانه‌ي تو
از خاک گياه من برآمد
رفتي تو و آمدم من از راه
خفتي تو و خواب من سرآمد
من چون بدلم تو هم چون اصلي
چون سايه منم تو آفتابي
من حاشيه‌ي کتاب مرگم
تو متن اصيل اين کتابي