پيشرفت و عقلانيت در علم (نظريه هاي فلسفي)

تاريخ علم عموما به مثابه تاريخ توسعه بهترين و موفق ترين نظريه هاي علمي تصوير مي شود. اما آيا بهتر و موفق تر بودن يک نظريه علمي با عقلاني بودن آن نيز تلازم دارد؟ و اساسا در رقابت ميان نظريه هاي علمي و ارزيابي آن ها، عقلاني بودن آنها چه جايگاهي دارد؟ همين پرسش هاي ساده چالش هاي بسياري را براي فلسفه علم معاصر رقم زد، از جمله اينکه آيا علم اساسا فعاليتي عقلاني است يا خير، و اگر آري، عقلانيت علمي را، به ويژه با نظر به قضاوت تاريخ چگونه مي توان صورت بندي کرد؟
اما غوغايي که اين مسئله به راه انداخت دامن مسائل ديگر را نيز گرفت، که از جمله آنها مسئله پيشرفت علم بود. براي نمونه، اين تصور بديهي به چالش کشيده شد که تاريخ علم حاکي از نوعي پيشرفت است:
پيشرفت ساده و خطي نظريه هاي جديدتر از بطن نظريه هاي قبلي از اين قرار، صورت بندي شفاف و دفاعي نظري از اصل ايده پيشرفت در علم نيز ضرورت يافت.
کتاب پيش رو مجموعه اي از مقالات برجسته در باب دو مسئله مرتبط عقلانيت و پيشرفت در علم است؛ مقالاتي که در عين حال گواهي محکم بر درهم تنيدگي فلسفه علم و تاريخ علم اند.