كلاهي كه پس معركه ماند

محمد کشاورز (1337) اهل شيراز است. اين نويسنده از اولين کتابش، پايکوبي که در دهه‌ي هفتاد بسياري را با نام او آشنا کرد، تا امروز يکي از بهترين داستان‌ کوتاه‌نويسان ايران است. دو کتاب برجسته‌ي ديگرش، يعني بلبل حلبي و روباه شني، علاوه‌بر استقبال مخاطبان جوايز گوناگوني نيز براي او به همراه آوردند. مجموعه‌ي كلاهي كه پس معركه ماند شامل نه داستان كوتاه اين نويسنده‌ي سخت‌گير است كه هر كدام فضاي مستقلي دارند و روحي مشترك آن ها را به هم متصل مي‌كند. اين روح مشترك همان «كشف» اتفاقي است كه، خارج از اختيار و باور قهرمان‌ها، سرنوشت‌ها و ماجراهايي را براي‌شان رقم مي‌زند. از نويسنده‌اي كه بعد از چاپ كتابش به روستايي كه در آن معلم محبوبي است باز مي‌گردد و در مي‌يابد مردمان روستا خود را در كتاب ديده‌اند و خشمگين هستند، تا قصه‌ي صندل‌هاي يك زنداني كه هيچ‌گاه از خود دورشان نمي‌كند. از روايت مردي كه جماعتي ناشناخته مي‌خواهند به زور براي تسليت گفتن به او وارد خانه‌اش بشوند، تا قصه‌ي سربازي كه در بازي قدرت بايد نقشي خاص بازي كند... محمد كشاورز مخاطب خود را با قصه پيش مي‌برد و اجازه نمي‌دهد لحظه‌اي روايت‌هايش دچار سكون شوند.