فيلمنامه فرويد

در سال 1958،جان هيوستون از ژان پل سارتر مي خواهد براي او فيلمنامه اي درباره ي زيگموند فرويد بنويسد. اين اثر پس از مرگ سارتر در ميان کاغذهايش پيدا شد. فيلمنامه تصويري بود از مردي که درگير مسائل شخصي و ذهني اش بود که به تحول قرن بيستم نجاميد. فيلمنامه بسيار چالشي بود و علاوه بر آن هفت ساعت به طول مي انجاميد که براي مخاطبان هاليوود بسيار طولاني بود. اين اثر ،يک اثر کلاسيک ناشناخته و بازتابي از دو ذهن تاثيرگذار عصر مدرن باقي مانده است.