روزي روزگاري هاليوود

روزي روزگاري هاليوود، تنها رمان تارانتينوست و از فيلمش با همين نام اقتباس شده است؛ و نه بـرعکس. پس همان‌طور که انتظار مي‌رود، با انتشار اين کتاب، جنبه‌هايي از فيلم که امکان پرداختن به آن‌ها نبوده، آشکار شده است؛ افکاري که شخصيت‌ها دارند،‌ نقشه‌هايي که در ذهن مي‌کشند، حرف‌هايي که به زبان نمي‌آورند و البته اشارات ظريف و ريزي که در فيلم از چشم بيننده مي‌گريزند.
براي اولين بار در طول ده سال، ريک متوجه مي‌شود که چقدر خوشبخت بوده و هست: تمام روابطي که داشته؛ تمام اشخاص جالبـي کـه با آن‌ها کار کرده؛ تمام مکان‌هايي که ديـده؛ تمام اتاق‌هاي شيک هتل‌ها؛ تمام غُرهايي که مردم سرش زده‌اند؛ تمام نامه‌هاي طرفدارانش که هرگز نخوانده و تمام اوقاتي که به عنوان يک شهروند محترم در هاليوود رانندگي کرده است. به خانه مجللش نگاهي مي‌اندازد. بابت کاري که در بچگي مجاني انجام مي‌داد، پول گرفته: وانمود کردن به اين‌که کابوي است.
بعد به ترودي مي‌گويد: «آره، ما خوش‌شانسيم. خيلي خوش‌شانسيم.»