تاريخ مفاهيم بنيادين زيبايي شناسي

تاريخ مفاهيم بنيادين زيبايي شناسي يکي از مهم‌ترين پژوهش ها در تاريخ زيبايي شناسي است. اين کتاب به شرح شش مفهوم در تاريخ زيابيي شناسي مي پردازد که عبارتند از : هنر، زيبايي، فرم، ميمسيس، خلاقيت و تجربه زيبايي شناختي. اين کتاب يک گزارش تاريخي صرف نيست و به واکاوي مفاهيم هنري و زيبايي شناختي و تحليل آثار آدبي و هنري پرداخته است. وواديواف تاتارکيويچ، فيلسوف و منطق دان لهستاني و نويسنده‌ي کتاب سه جلدي تاريخ زيبايي شناسي است. کتاب تاريخ زيبايي شناسي از دوران باستان تا قرن هفدهم را در بر مي گيرد، اما اين کتاب به مقاهيم و نظزيه ها از دوران باستان تا قرن بيستم اختصاص دارد. از نظر تاتارکيويچ، در تاريخ زيبايي شناسي، تعاريف و نظريه هايي که از نسلي به نسل بعد منتقل شده‌اند يکسان و مشابه نبوده‌اند. هم تعاريف و هم نظريه ها رفته رفته شکل گرفته و دستخوش تغيير شده اند. ديدگاه هاي امروزي درباره‌ي زيبايي ، هنر، فرم و خلاقيت حاصل تلاش هاي متوالي فراواني است که از ديدگاه هاي گوناگون و به وسيله ي روش هاي مختلف صورت گرفته است.