پرندگان به سوگ او مي روند

با خودم گفتم شايد ديگر هيچ وقت نتواند باغ را ببيند. مي خواستم همه چيز را نشانش بدهم. دلم مي خواست در آغوش من آرام بگيرد و آن جا را تماشا کند، باغي را که يک عمر درختانش را هرس کرده بود، کلنگ در دست اعماقش را کاويده و هر شاخه و هر برگش را بارها لمس کرده بود. دلم مي خواست وقتي او يک دل سير باغ را تماشا مي کند، باغ هم به او بنگرد. درست وقتي با اين خيال داشتم برمي گشتم، ناگهان تعادلم را از دست دادم و از ترس افتادن پدرم داد زدم اي واي! اگر از تعليق ها و گره هاي زندگي و پيچيدگي روابط بين انسان ها خسته ايد و مي خواهيد دمي را در حال و هوايي ديگر بگذرانيد، اگر بخشيده ايد يا بخشيده شده ايد اما حسرت و افسوس روزهاي گذشته رهايتان نمي کند، اگر داستان هاي بسياري از پدران و پسران خوانده ايد اما مي خواهيد از پنجره اي ديگر به رابطه ي پدر و پسر نگاهي بيندازيد، اين کتاب براي شما نوشته شده است، براي فرزندان و پدران، پدراني که به قول راوي «تنهايي هاي نقش بسته بر پيشاني مايند».