تئاتر در مسير انقلاب (طراحي صحنه ي آوانگارد روسي 1935 - 1913)

تئاتر همواره جايگاهي اساسي را در زندگي هنري روسي به خود اختصاص داده است. نقاشان پيشروِ بسياري در اوايل قرن بيستم به تجربه اندوزي با صحنه ي تئاتر به مثابه ي يک آزمايشگاه تصويري مشغول شدند. هنرمنداني چون اکستر، ليسيتسکي، مالويچ، پوپوا، رودچنکو، استپانوا و تاتلين انقلابي در لباس، دکور و طراحي پوستر به راه انداختند و حياتي خلاقانه به صحنه بخشيدند که تاکنون نيز به ندرت همتايي داشته است. آنها محيط هايي متشکل از بناهاي سه بعدي را جايگزين پرده هاي پس زمينه ي نقاشي شده کردند و يک زبان تصويري اصولي را به کار گرفتند که از طريق آن قادر به خلق تصاويري شدند که حتي هنوز هم به طرزي حيرت انگيز مدرن به نظر ميآيند.
بسياري از اين آثار هنريْ دهه ها توقيف شده بودند و حضور کنوني آنها فرصتي بي بديل را براي مستندسازي و ارزيابي مجدد تجربيات تئاتري روسي در خلال سال هاي پيش و پس از انقلاب فراهم آورده است.
کتاب حاضر که سرشار از تصويرسازي است نمايشگاهي را به همراه خود دارد که ننسي ون نورمن بائِر از موزه ي هنرهاي زيباي سانفرانسيسکو سازمان داده است. اين کتاب همچنين از آرا و پژوهش هاي محقق بين المللي، جان اي. بولت، و کارمندان موزه ي مرکزي تئاتر در ايالت باخروشين بهره مند است. آثاري که در کتاب آمده اند به سبب کيفيت تصويري درخشان شان و نيز بينشي که از تاريخ پرفرازونشيب تئاتر آوانگارد روسي در يک بستر فرهنگي متغير ارائه ميدهند انتخاب شده اند.