جان كندن

اينجا که بر کشتي تاريخ سوار مي‌شويد، سُکان در دست تورنتون وايلدر است. او پيچ‌وخم‌هاي مسير گذشتگان را با تمام تلخي‌ها و پيشامدهاي طنزش مي‌شناسد. پس با خيالي آسوده در تاريکي تماشاخانه بنشينيد و به سخنان رئيس‌جمهور حيوانات گوش سپاريد که تلخند‌ها بسيارند.
جان کندن داستان هر روز انسان‌هايي است که پيوسته براي زندگي درجا مي‌زنند. اين تقلاي بسيار سبب خندة تماشاگران مي‌شود.
آيا به راستي اين نمايشنامه آيينه‌اي از رفتارهاي خنده‌دار ما در زندگي واقعي‌مان نيست؟