روز ملخ

تنها آناني که هنوز اميدي در دل دارند مي توانند از موهبت اشک بهره مند شوند. اشکشان که بند مي آيد، حالشان هم بهتر مي شود. اما گريه هيچ دردي از نوميدان دوا نمي کند، آنان که اميدي در دل ندارند و اضطرابشان ريشه اي و هميشگي است. هيچ چيز براي آنان تغيير نمي کند. معمولا خودشان اين را مي دانند، اما نمي توانند جلو گريه شان را بگيرند. شخصيت هاي روز ملخ فريب خوردگاني هستند اهل مناطق سردسير امريکا که بعد از عمري کار يکنواخت و طاقت فرسا و پس انداز اندکي پول به سرزمين آفتابي کاليفرنيا مي آيند تا خود را غرق در رؤياهايي سازند که هاليوود وعده اش را به آن ها داده بود. اما آنچه در واقعيت با آن مواجه مي شوند سرخوردگي و از آن مهم تر ملال است. اين جماعت درمانده و پريشان به هر چيزي متوسل مي شوند تا از شر اين ملال جانکاه خلاصي يابند و معنايي به زندگي تباه شده ي خود ببخشند، اما ملالشان با هيچ چيز تسکين نمي يابد.