ساحل تهران

از متن كتاب:
ته‌سيگارها را جمع مي‌کردم و مي‌رفتم ته پل و به اين فکر مي‌کردم چرا تابه‌حال نگاهم به اين پرنده‌ها نيفتاده؟ چند تا پر سفيد افتاده بود روي پل. دولا شدم يکي را که از همه بزرگ‌تر بود، برداشتم و چشم‌هايم را بستم و دست کشيدم به پرزهاي نرم پر و گوش سپردم به صداي پرنده‌ها. احساس کردم کنار دريا هستم. صداي امواج دريا را مي‌شنيدم، بوي خنکي دريا مي‌آمد، بوي شوري، بوي زهم، بوي صدف‌هاي دريايي را احساس مي‌کردم. کم مانده بود کفش‌هايم را درآوردم، روي ساحل شني راه بروم.