دجله به حال تو گريه مي كند

«ما در خون چشم به دنيا مي گشاييم، در خون زن مي شويم، در خون وضع حمل مي کنيم و همين حالا هم خون جاري است. گويي زمين آن قدر که بايد خون زنان را ننوشيده است. گويي خاکِ عراق هنوز تشنه مرگ است، تشنه خون، تشنه معصوميت. بابِل به اندازه کافي خون ننوشيده است. مدت ها لبِ رود انتظار کشيدم تا ببينم آب سرخ مي شود.»
اميلي ين ملفتو، روزنامه نگار و عکاس، در اين نخستين رمانش راوي زندگي يک زن است در عراقِ اسير جنگ و خون و خشونت.