با به از من

کتاب با به اَزِ من، مجموعه اشعاري از ضياء موحد است. شعرهاي اين مجموعه با حذف چند شعر و اضافه کردن شعرهاي تازه از شش دفتر اين شاعر انتخاب شده‌اند:
بر آب‌هاي مرده‌ي مرواريد
غرابهاي سفيد
مشتي نور سرد
نردبان اندر بيابان
و جهان آبستن زاده شده
بعد از سکوت
شعرها به ترتيب زماني دنبال هم آمده‌اند.
يکي از شعرهاي کتاب با به اَزِ من:
«در انتظار غرفه‌ها ناگاه/ تنديس‌ها روييد/ و شب ميان چشم هر تنديس/ چون رود جاري شد/ شب در ميان رود باغي بود/ پُرخوشه‌ي گل ساقه‌ي گندم/ شب بوي نان مي‌داد/ شب در ميان دشت مي‌روئيد/ از دشت‌ها آواز چرخ چاه مي‌آمد/ شب در ميان چاه مي‌جوشيد/ در کلبه‌ي بيدار ماهيگير/ آواز فردا را ـ که بي‌آرام و رنگين ـ خواند/ و خيره چشم مرد زورقيان/ بر حلقه‌هاي تور سنگين ماند/ هر موج را دريا/ تعبير خواب تور و ماهي بود/ هر باد را صحرا/ برج کبوترهاي چاهي بود/ ديشب شب بيدار دشتستان/ ديشب شب شب‌ها/ ديشب شب باران.»