جاناتان مرغ دريايي

اتفاق ها چگونه مي‌بايست به ناگاه در پندار کسي شکل بگيرد؟ نويسندگاني که به کارشان عشق مي‌ورزند و دست‌پرورده و مخلوق خود را دوست مي‌دارند، بر اين يقين پاي مي‌فشرند که راز و رمز بخشي از جادوست و در اين باره به هيچ شرح و بياني هم نياز نيست.
پندارها، از ديرباز با آدمي همراه بوده؛ پيوسته در گوشِ روان به پچپچه سخن گفته و آرام و سبکبال از جهاني روشن و نرم و آفريدگاني حرف مي‌زند که با اندوه و شادي‌ها، و پيروزي‌ها و نامرادي‌هاشان آنجا حضور دارند.
او حداقل با خودش صاف و صادق بود و از چنان شجاعتي برخوردار که با حقيقتِ بي‌معنا بودن زندگي روياروي شود.