ترمينولوژي تحليلي فيلم نامه

هر زبان براي خلق يک ترمينولوژي واحد در حوزه اي تخصصي مثل فيلم نامه نه فقط محتاج ترجمه، بلکه نيازمند تأليف نيز هست. در تأليف مؤلف مجبور است صرفا به خلق واژه يا معادل سازي هاي مشابه از زبان بيگانه اکتفا نکند، بلکه واژه را تبديل به مفهوم کند و با ذکر مثال هاي متعدد منظورش را از آن واژه برساند و نيز آن را کدگشايي کند. کدگشايي کلمات به شکل مفاهيم، که کمترين تناقض و بيشترين هژموني مجاب کنندگي را داشته باشد، منجر به ترمينولوژي واحد ميان کارشناسان فيلم نامه خواهد شد. کتاب ترمينولوژي تحليلي فيلم نامه در واکنش به اين معضل نوشته شده است. پرسش ساده است: آيا در حوزه ي فيلم نامه مي توانيم داراي ترمينولوژي واحد باشيم؟ اين ترمينولوژي تا چه اندازه مي تواند قانع کننده و کاربردي باشد؟ هدف اين نيست که تعريف مفاهيم اجماع پذير باشند، بلکه هدف اين است که چالش برسر مفاهيم به منزله ي گفتماني فيلم نامه نويسي آغاز شود.