نئوليبراليسم صنعت و فناوري شركت هاي استارت آپي

فعاليت شرکت هاي استارت آپي ذيل رابطه ي فناوري ها و سرمايه داري قابل بررسي است. موج هايي جديد فناوري در بدو امر انبوهي بنگاه جديد وارد بازار مي کند کم و بيش مانند استارت آپ هاي متاخر اما قوانين تراکم و تمرکز سرمايه و گرايش سرمايه داري به شکل دادن بازارهاي انحصاري چندجانبه به تدريج رقابت را کم رنگ و کم رنگ تر مي کند و فرايند انباشت سرمايه به تمرکز سرمايه ها و شکل گيري بنگاه هاي انحصاري منتهي شود. اين روند به خوبي در تحولات سرمايه داري متأخر از دهه ي 1980 به بعد و تحولي که استفاده از رايانه ها و اينترنت پديد آورد نمايان است. بسياري از شرکت هاي کوچک در دهه هاي هشتاد و نود قرن ميلادي گذشته در فرايندهايي از ادغام وتحصيل، يا خريد به دست شرکت هاي بزرگ يا ورشکستگي ناپديد شدند و جاي خود را به غول هاي انحصاري دادند. اين قانون در ذات سرمايه داري است. اين مسئله به اشکال مختلف در کتاب حاضر مطرح و بر آن تاکيد شده است. براي مثال، در جايي از کتاب مي خوانيم که 99 درصد استارت آپ هاي تاسيس شده در سيليکون ولي بعد از مدتي ورشکست شدند. اين همان قانون انباشت سرمايه است. «سرمايه داري رقابتي» و «آزادي انتخاب» و جزان افسانه هايي است که در دهه هاي اخير ايدئولوژي نوليبرالي بار ديگر باب کرده است. تلاش اين کتاب براي اسطوره زدايي از ادعاهاي نوليبراليسم، به مثابه ايدئولوژي سرمايه داري متاخر، درشور قدرداني است و باز هم بايد تاکيد کرد که اين همان سرمايه داري است در بي پرده ترين و ناب ترين شکل خود.