اگر خورشيد بميرد

كتاب پيش رو دفترچه خاطرات يک سال زندگي در جهان و زماني ديگر است: زمان بيماران تکنولوژي، زمان پيشرفت، اميد و مرزهاي جديد جهان و زماني که ما حتي قادر به تصورش نيز نيستيم، ما که مبتلا به ترس و شکست و سکون هستيم. اين کتاب، همزمان نوعي عدم تفاهم و در عين حال عشق نويسنده و پدرش است؛ يکي با اعتماد به آينده مينگرد و مي خواهد به سوي ستاره ها پرواز کند و ديگري ترجيح ميدهد ريشه اش را در سنتها و طبيعتي که ميشناسد، نگه دارد و آلوده کارهاي خطرناک و بيهوده نشود. کودک به ستاره ها و سياره ها باور دارد و پدر اعتقادي راسخ به زمين دارد و هر انکار قاطع او، دردي جانکاه است.