فاكنر در دانشگاه

در سال‌هاي 1957 و 1958 فاکنر به مدت دو ترم نويسنده‌ي مقيم در دانشگاه ويرجينيا بود. در اين مدت چندين جلسه‌ي پرسش‌وپاسخ با دانشجويان برگزار کرد. گفت‌وگوها بسيار جالب است و پاسخ‌هاي فاکنر ديدگاه‌هاي شخصي او را نمايان مي‌کند که در هيچ کتابي يک‌جا نيامده است. از معني کلمات و عبارات مبهم و قابل تفسير در رمان‌ها و داستان‌هاي کوتاه فاکنر تا شخصيت‌ها و عنوان کتاب‌ها و اشارات و تلميحات و نمادها، نقش نويسنده در جامعه‌ي مدرن و شعر و شاعري، نظريه‌ي ادبي، نژادپرستي و سياست و فرهنگ و نقد ادبي و اديبان و منتقدان، و منابع الهام نويسنده و کتاب‌هايي که خوانده و نويسندگاني که بر او تأثير گذاشته‌اند و بسياري مطالب ديگر که بسيار خواندني است.
در کتاب حاضر با آراي فاکنر درباره‌ي نويسندگان معاصرش مانند همينگوي، شروود اندرسن، جان دوس پاسوس و ارسکين کالدول و نيز شاعران معاصر آشنا مي‌شويم. از جمله نکات جالب نوع کتاب‌هايي که فاکنر خوانده و عادات او در کتاب‌خواني است. فاکنر مي‌گويد که عهد عتيق، برادران کارامازوف، مادام بوواري و موبي ديک و بيشتر آثار ديکنز و بالزاک را هر سال مي‌خواند و هر بار چيزهاي تازه‌اي در آنها مي‌يابد و از آنها الهام مي‌گيرد.