خورشيد را برايم قورت مي دهي؟ / قورتش بده 1

يک شهر بود، همه چيز سرجايش بود. اما از يک روز... شهر کم‌کم عوض شد و هر روز خلوت و خلوت و خلوت‌تر مي‌شود، يکي دارد همه چيز را قورت... قورت... قورت مي‌دهد.
اين قورتش‌بده است. هشت سالش است. او مي‌تواند هر چيزي را قورت بدهد، هرچقدر بزرگ باشد، هرچقدر دور باشد.
قورتش که داد پووووووف... آن را بالا مي‌آورد روي کاغذ و چيزي که قورت داده، عکس‌برگردان مي‌شود...