شواليه هاي كوچك شهر

خاله ترسيده او را نگاه کرد. جرئت نمي‌کرد از جايش تکان بخورد. اژدها نفسي تازه کرد که ضمن آن شعله‌اي آتش از دهانش زبانه کشيد و تا نزديک صورت خاله آمد و ابروها و موهاي جلو سر او را که توي پيشاني‌اش ريخته بود، خاکستر کرد. اژدها سکوت کرده بود و خاله هم از ترس در جا ميخکوب شده بود. بعد اژدها گفت: «بزنم کلاً خاکسترت کنم؟ با اين ماشين قراضه صاف اومدي رو پشت من پارک کردي، تکون نخوردم که چپ نکني، بعد اين شاخ گوزن فرومي‌کني توي پهلوي من، نه بزنم خاکسترت کنم؟»