ماركس و آزادي

تري ايگلتون(نويسنده) با تامل در اينکه مارکس بيشتر دغدغه تفاوت‌ها را دارد تا برابري، شرح مي‌دهد که آزادي براي مارکس مستلزم رهايي از کار دستمزدي است، يعني نوعي وفور در توليد و فراواني آنچه به لحاظ مادي ضروري است.
ما زماني آزاديم که، همچون هنرمندان، رها از مهميزِ احتياجات جسماني، توليد کنيم و همين سرشت است که مارکس آن را جوهر تمامِ انسان‌ها مي‌داند.
ايگلتون رابطه توليد و کار و مالکيت را ترسيم مي‌کند که هسته تفکر مارکس را تشکيل مي‌دهد. وي سپس شرح هوشمندانه‌اي از آرمانشهر مارکس ارائه مي‌کند: جايي که در آن کارْ خودکار شده است و ساختن سد يا توليد جارختي همان‌قدر ابعادي از خودشکوفايي است که مزه کردن هلو يا لذت بردن از يک کوارتتِ زهي.