من تنها زن صحنه بودم

كتاب حاضر مري بنديکت با ترجمه گلي نژادي، اثري در حوزه بيوگرافي محسوب مي شود. حکايت زندگي هدي لامار؛ بانويي هنرمند که زماني هنرپيشه اي چيره دست بود و سپس به بازيگري بزرگ در صحنه سياست بدل شد.
زيباترين زن جهان چيزي نبود که براي او کافي باشد، او بلند پرواز بود و اين بلند پروازي را با ثبت اختراعاتي ماندگار کرد. طراحي يک سيستم راهنما براي اژدرهاي نيروهاي متفقين که از طريق تغيير فرکانس مانع از رديابي توسط دشمن مي شد؛ اثري بود که باعث شد نام او در تاريخ ماندگار شود و ردپاي فعاليت هاي علمي او در فن آوري بلوتوث و واي فاي نيز به چشم مي خورد.
روايت کتاب من تنها زن صحنه بودم در هفدهم مه 1933 آغاز مي شود و تا چهارم سپتامبر 1942 ادامه مي يابد؛ روايتي که هم شروعي شورانگيز دارد و هم پاياني درخشان و مخاطب را با خود به لحظه هاي پرهيجان تاريخ مي برد.
از متن كتاب:
«در پايان، آيا همان شخصي شده بودم که آنان پيش از آن تصور مي کردند؟ براي هر کس ديگري هدي لامار بودم. فقط صورتي زيبا و بدني نرم. من هرگز هدي کيسلر نبودم؛ مخترعي بلندپرواز، متفکري کنجکاو و يهودي. من هرگز پشت نقش هاي بسياري که روي صحنه هاي خاموش و روشن بازي کردم، خود واقعي ام نبودم.»