كانديد

ساده‌دل به حساب عادت، با دميدن خورشيد و به بانگ خروس از خواب برخاست. او هم‌چون جماعت اعيان نبود كه كسل و بي‌حال تا وقتي كه خورشيد به نصف‌النهار برسد در رخت‌خواب مي‌لولند، نه مي‌توانند بخوابند و نه مي‌توانند برخيزند.