تنبل نالان (مجموعه ي مطلقا كامل و عمدتا تراژيك آخرين نوشته هاي اندرو ويتكر)

از متن يکي از نامه‌هاي اندرو ويتکر (بنيان‌گذار و سردبير مجله‌ي صابون):
من اين نامه را ننوشته‌ام که از کار حرف بزنم، يا راستش (به اصطلاح) پاي غيبت‌هاي قديمي را وسط بکشم. من دوستي دارم که نيازمند کمک است. البته نه دوستي از پوست و گوشت، هرچند از آن دوست‌ها هم به اجبار دارم. منظورم مجله‌ي صابون است، نشريه‌ي ادبي کوچکي که من صاحب‌امتياز و سردبيرش هستم، که ضميمه‌هايي سالانه تحت عناوين صابون اکسپرس و بهترين‌هاي صابون هم دارد. تصور مي‌کنم چيزهايي در مورد ما در نشريات کوچک‌تر شنيده باشي، هرچند ممکن است از نقش من در مجله بي‌خبر بوده باشي (من اسمم را روي جلد مجله به رخ نمي‌كشم). ... با اين وضعيت اقتصادي ــ و ناتواني بارز آدم‌هاي نيکسون براي رتق و فتق امور ــ درآمد شخصي من کم شده، در واقع به صفر رسيده، در حالي که هزينه‌ها چند برابر شده. اگر اقدام جدي نکنم، صابون به کل از رده خارج مي‌شود.