ساعت بي عقربه

وقتي از ارتفاع دو هزار پايي به پايين نگاه كني، زمين منظم و قانونمند به نظر مي رسد. شهر، حتي شهري مثل مايلن، از آن ارتفاع متقارن ديده مي شود، شهري منسجم، با هندسه اي دقيق مثل لانه ي كوچك زنبور عسل. از آن بالا، به نظر مي رسد كه اقطاع و زمين هاي اطراف شهر با قانوني عادلانه تر و دقيق تر از قوانين مالكيت و تعصب كور تقسيم شده اند: متوازي الاضلاع تيره ي كاج ها، زمين هاي مربع شكل، چمنزار هاي مستطيل شكل. دز اين روز بي ابر، آسمان آبي اي كه هواپيما را در دل خود گرفته و آسمان فراز آن چنان يكدست و بي كران است كه چشم و خيال انسان قادر نيست به عمقش رخنه كند. اما زمين، آن پايين، گرد است و متناهي. از اين ارتفاع، آدمي وحقارت هاي ريز و درشتش به چشم نمي آيد. زمين از آن دورها بي نقص است و كامل.