يادداشت هاي مترسك

امروز کسي به مزرعه نيامد، سکوت بود و سکوت،‌ غروب که شد فاخته‌اي در دوردست مي‌خواند: کوکو؟! کوکو؟! نمي‌دانم در انتظار کيست؟ حتي اگر پاسخش را مي‌دانستم با اين دهان بسته نمي‌توانستم فرياد بزنم با خودم زمزمه کردم مي‌آيد، مي‌آيد. انگار فاخته شنيد، ساکت شد و باز، سکوت بود و سکوت!.