اين همه نوري كه نمي توانيم ببينيم

آنتوني دوئر دانش‌آموخته‌ي تاريخ است و در اين کتاب، روايتي معتبر از دوران جنگ جهاني دوم را بيان کرده است.نگارش اين رمان ده سال طول کشيد و دوئر را به نويسنده‌ي مهمي در ادبيات معاصر تبديل کرد. در کتاب به صورت هم‌زمان داستان رندگي دو نفر نقل مي‌شود که در نقطه‌اي با هم تلاقي مي‌کنند. «ماري لاورا» با پدرش در فرانسه زندگي مي‌کند. او از شش‌سالگي نابينا شده است. در دوازده‌سالگي‌‌اش پاريس به اشغال نازي‌ها درمي‌آيد و ماري لاورا به همراه پدرش به شهر سنت مالو مي‌گريزند و به همراه خود جواهري قيمتي به آنجا مي‌برند. «ورنر» پسري يتيم است که به همراه خواهر کوچکش در آلمان زندگي مي‌کند. ورنر به خاطر هوش بالايش از طرف سازمان جوانان هيتلر مأموريتي ويژه براي رديابي مخالفان پيشوا مي‌گيرد. اين مأموريت او را به شهر سنت مالو مي‌رساند و ماري لاورا را ملاقات مي‌کند. داستان در سال 1934 پيش از آغاز جنگ جهاني دوم شروع مي‌شود و در سال 2014 به پايان مي‌رسد. زماني که سال‌هاست جنگ به پايان رسيده، اما هنوز آثارش در دنيا مشهود است.