مشتي نور سرد (شعرهاي 78-1370)

ضياء موحد از دهه 1340 تاكنون در شعر، فلسفه، و نقد حضوري دائم و مؤثر داشته است. شعرهاي موحد با ساختار منسجم، تصاوير دقيق، طنزظريف، و بياني كه هميشه در خدمت محتوايي است، خواننده را به دوباره و چند
باره خواندن خود فرا مي‌خواند. زبان شعر او زبان طبيعي معاصر و دور از بازي‌هاي تصنعي است. وزن را به اقتضاي كلام، نيمايي، آزاد يا تركيبي از اين دو برمي‌گزينيد. شعرهاي موحد ظاهري ساده و آرام اما باطني چند لايه‌اي و ناآرام دارند و به گفته خود او آتش زير خاكسترند.