هالووين زامبي ها / ترس و لرز / تحت تعقيب 10

من گفتم: «يه بچه به اسم ترور ديديم، رنگش مثل گچ سفيده و فكر مي كني اگه محكم فوتش كني، باد مي برش.»
الك دنبال حرف را گرفت: «در خونه رو درسته باز نكرد، نمي خواست ببينيم اون تو چه خبره.»
تريشيا گفت: «نه بابا، فقط خجالتي بود. گمانم از اسباب كشي خسته شده بود. به نظر يه جورايي معصوم مي آمد.»
«تريشيا خانوم، من اون سه تا تابوتو تو اتاق نشيمنمون ديدم. رديف، بغل هم گذاشته بودنشون. اين به نظرت چقدر عوضي مياد؟»
الك هم گفت: «مادرش هم داشت يه چيزي در مورد غذا پيدا كردن مي گفت. مثلا اينكه گوشت آدميزاد پيدا كنن و بخورن.»
پدربزرگ اين را كه شنيد به خودش لرزيد و بازوهاي استخواني اش را دور تنش حلقه كرد.