فكر كردن بي درنگ و با درنگ

در نگاه رايج، انسان موجودي عقلاني است که اغلب بر مبناي منطق تصميم مي‌گيرد؛ اگر هم گاهي از مسير عقل منحرف مي‌شود، ريشه آن را معمولاً بايد در احساسات و هيجاناتي چون خشم، ترس، يا نفرت جُست.
از دهه هفتاد ميلادي، دانيل کاهنمن و آموس تورسکي اين نگاه را به چالش کشيده‌اند. آنان با طراحي آزمايش‌هايي ساده، ولي هوشمندانه، نشان داده‌اند که ريشه بسياري از خطاهاي فکري ما نه‌فقط در هيجانات بلکه در دستگاه شناخت ماست. پژوهش اين دو دانشمندِ روان‌شناس تأثيري ژرف بر علوم اجتماعي گذاشت و توجه رشته‌هاي گوناگون، از فلسفه و حقوق گرفته تا سياست و پزشکي، را جلب کرد؛ در اين ميان شايد بيشترين بهره را علم اقتصاد برد، چنان که شاخه‌اي جديد به نام «اقتصاد رفتاري» شکل گرفت و در سال 2002 جايزه نوبل را در اقتصاد به کاهنمن اهدا کردند.